Gerçek dost; seni nefsinin tehlikeli tuzaklarından kurtaran dosttur. Mânevî ve ebedî hayatının selâmetini, maddî ve fânî menfaatlerinden önde tutan kimsedir. Seni doğru yola getirmek için nefsinin hoşlanmadığı sözlerle de olsa îkazda bulunan biri; senin hakîkî dostundur. Nitekim Hazret-i Ömer -radıyallâhu anh-:
“En çok sevdiğim kimse, bana ayıp ve kusurlarımı haber verendir.” buyurmuştur. Tabi bu dostâne îkâzın da tenhâda ve lisân-ı münâsiple yapılması îcâb eder ki gönül kırmak yerine gönül ihyâ etmeye vesîle olabilsin…