Bütün mânevî kayıp ve zararlar, Allâh’ı unutmanın neticesindedir. Âyet-i kerîmede buyrulur:
“Allâh’ı unutan ve bu yüzden Allâh’ın da onlara kendilerini unutturduğu kimseler gibi olmayın! İşte onlar fâsık olanlardır.” (el-Haşr, 19)
Hakîkaten, bütün günahlar, Allâh’ı unuttuğumuz zaman devreye girmeye başlar. Zira bir kul, “Allah” derken ve âhiret gerçeğinin farkında iken, ibadet ve davranışlarına îtinâ gösterir, hiçbir gönlü incitmeme hassâsiyeti içinde yaşar.