Îman, her derdin dermânıdır. Îmânın gerçek lezzet ve huzurunu tatmış bir gönlü, hiçbir dünyevî iptilâ; buhran ve bunalımlara sürükleyemez. Nitekim bu fânî âlemde en çok çile çemberinden geçenler; başta peygamberler, sonra velîler ve sonra da derecelerine göre sâlih kullardır. Fakat kendi dertlerini unutup başkalarının dertlerine derman olmaya koşan, muzdariplere tesellî menbaı olan, gönüllerini mazlumlara bir rahmet dergâhı kılan en huzurlu insanlar da yine onlardır. Zira Allah ile beraberliğin huzuru, onlara bütün dünyevî sıkıntılarını unutturmuş, Yaratan’dan ötürü yaratılanlara şefkat ve merhameti, en büyük saâdet hâline getirmiştir.